- liunginti
- liùnginti (-yti), -ina, -ino, liuñginti 1. tr. liumpinti, siūbuoti: Liungina velėną ar su lazda varpo vėžių urvus, kurie, iš ten bėgdami, patenka kėblonan rš. 2. intr. [K] uodega mataruoti, vizginti, lunginti. 3. refl. gerintis: Šuo, pažinęs mane, pradėjo liùngytis Pš. 4. intr. eiti linguojant, linginti: Kur tu, liungiau, liùngini? Mrj. \ liunginti; nuliunginti
Dictionary of the Lithuanian Language.